Nowe pod zabytkami
KRAKÓW. Muzeum Inżynierii i Techniki, a dawniej Muzeum Inżynierii Miejskiej w Krakowie przeszło gruntowną modernizację i walczy w konkursie "Modernizacja Roku & Budowa XXI wieku" o laur zwycięstwa.
Zespół budynków Muzeum położony jest na terenie dawnej zajezdni tramwajowej i autobusowej. Kompleks zajezdni powstawał w latach 1882 – 1938 i był wielokrotnie przekształcany. Pierwsze budynki – stajnie i remiza tramwaju konnego – zostały wybudowane w latach 1882-1888, w 1900 powstała zajezdnia tramwaju wąskotorowego, w 1913 dwie zajezdnie czołowe tramwaju normalnotorowego. Przed przebudową obiekty te były wykorzystane na cele ekspozycyjne, biurowe i techniczne związane z działalnością Muzeum Inżynierii Miejskiej.
W ramach przebudowy, do obowiązków Generalnego wykonawcy należało wykonanie robót konstrukcyjnych oraz cały asortyment robót wykończeniowych i prac konserwatorskich. W bardzo uproszczony sposób można powiedzieć, że prace polegały na wykonaniu budynków pod istniejącymi zabytkowymi halami. I właśnie te prace odróżniały ten remont od innych tego typu modernizacji. Budowa kondygnacji podziemnych obejmowała wykonanie szeregu prac geologicznych, geotechnicznych oraz prac archeologicznych. W pierwszej kolejności wykonano podbicie fundamentów metodą iniekcji ciśnieniowej Jet- grounting. Na zewnątrz i w środku budynku powstały pale o łącznej długości przekraczającej 7 km. Następnie wewnątrz budynku wybrano tysiące m szesc. ziemi, by na końcu wybudować ściany i stropy żelbetowe. A wszystko to działo się w środku budynku, z dachem tymczasowo podpartym na stalowych podporach, tak aby w czasie wykonywania prac po prostu się nie zawalił.
Michał Osieka, dyrektor kontraktu Budimex SA
"Efekt jaki uzyskano po modernizacji to przede wszystkim dobrze skomunikowana przestrzeń ekspozycyjna dla zwiedzających. Wszystkie budynki kompleksu zostały ze sobą połączone systemem tuneli podziemnych lub naziemnymi przewiązkami, dzięki czemu stworzono jednolitą trasę zwiedzania bez konieczności wychodzenie na zewnątrz budynku. Dzięki rozbudowie pozyskano dodatkowe metry ekspozycyjne – łącznie będzie to ponad 6000 mkw., co stanowi dwukrotność dotychczasowej powierzchni. Obiekt po modernizacji stał się budynkiem bardziej przystępnym. Dla poprawy komfortu użytkowania przez osoby niepełnosprawne zostały zamontowane trzy windy. Po modernizacji muzeum stało się również bardziej oszczędne i ekologiczne. Na dachu budynku D zamontowane zostało ponad 100 paneli fotowoltaicznych, co w sposób bezpośredni ma wpływ na koszty utrzymania budynku."
I: Muzeum Inżynierii i Techniki w Krakowie
W: Budimex S.A. Oddział Budownictwa Ogólnego Południe w Krakowie
P: Pracownia Konstrukcyjno-Projektowa LTM engineering Kraków
P: Pracownie Konserwacji Zabytków Arkona Sp. z o.o. Kraków
P: Mariusz Ratajczyk Archicon Kraków
Zespół budynków Muzeum położony jest na terenie dawnej zajezdni tramwajowej i autobusowej. Kompleks zajezdni powstawał w latach 1882 – 1938 i był wielokrotnie przekształcany. Pierwsze budynki – stajnie i remiza tramwaju konnego – zostały wybudowane w latach 1882-1888, w 1900 powstała zajezdnia tramwaju wąskotorowego, w 1913 dwie zajezdnie czołowe tramwaju normalnotorowego. Przed przebudową obiekty te były wykorzystane na cele ekspozycyjne, biurowe i techniczne związane z działalnością Muzeum Inżynierii Miejskiej.
W ramach przebudowy, do obowiązków Generalnego wykonawcy należało wykonanie robót konstrukcyjnych oraz cały asortyment robót wykończeniowych i prac konserwatorskich. W bardzo uproszczony sposób można powiedzieć, że prace polegały na wykonaniu budynków pod istniejącymi zabytkowymi halami. I właśnie te prace odróżniały ten remont od innych tego typu modernizacji. Budowa kondygnacji podziemnych obejmowała wykonanie szeregu prac geologicznych, geotechnicznych oraz prac archeologicznych. W pierwszej kolejności wykonano podbicie fundamentów metodą iniekcji ciśnieniowej Jet- grounting. Na zewnątrz i w środku budynku powstały pale o łącznej długości przekraczającej 7 km. Następnie wewnątrz budynku wybrano tysiące m szesc. ziemi, by na końcu wybudować ściany i stropy żelbetowe. A wszystko to działo się w środku budynku, z dachem tymczasowo podpartym na stalowych podporach, tak aby w czasie wykonywania prac po prostu się nie zawalił.
Michał Osieka, dyrektor kontraktu Budimex SA
"Efekt jaki uzyskano po modernizacji to przede wszystkim dobrze skomunikowana przestrzeń ekspozycyjna dla zwiedzających. Wszystkie budynki kompleksu zostały ze sobą połączone systemem tuneli podziemnych lub naziemnymi przewiązkami, dzięki czemu stworzono jednolitą trasę zwiedzania bez konieczności wychodzenie na zewnątrz budynku. Dzięki rozbudowie pozyskano dodatkowe metry ekspozycyjne – łącznie będzie to ponad 6000 mkw., co stanowi dwukrotność dotychczasowej powierzchni. Obiekt po modernizacji stał się budynkiem bardziej przystępnym. Dla poprawy komfortu użytkowania przez osoby niepełnosprawne zostały zamontowane trzy windy. Po modernizacji muzeum stało się również bardziej oszczędne i ekologiczne. Na dachu budynku D zamontowane zostało ponad 100 paneli fotowoltaicznych, co w sposób bezpośredni ma wpływ na koszty utrzymania budynku."
I: Muzeum Inżynierii i Techniki w Krakowie
W: Budimex S.A. Oddział Budownictwa Ogólnego Południe w Krakowie
P: Pracownia Konstrukcyjno-Projektowa LTM engineering Kraków
P: Pracownie Konserwacji Zabytków Arkona Sp. z o.o. Kraków
P: Mariusz Ratajczyk Archicon Kraków
